Αναλογίες, κλίμακα, αίσθηση του μέτρου, όροι πολυχρησιμοποιημένοι στις αναφορές δασκάλων και λογοτεχνών, όταν μας δασκαλεύουν στην αισθητική παράδοση της αρχαιότητας. Και όχι μόνο, αλλά και στα τρέχοντα του πολιτισμού που σαν κληρονόμοι, παράγουμε διαπλάθοντας την ύλη. Είτε ζωγραφική είναι αυτό είτε γλυπτική, ή φωτογραφία, αλλά κύρια,αρχιτεκτονική. Στην επιβεβλημένη, από την ανοικοδόμηση, σάρωση σε βάρος του παλαιού «μέτρου», στη Γαργαρέττα των νεοκλασικών κτιρίων και αρ νουβώ (ναι, υπήρχε και ένα τέτοιο στην συμβολή των οδών Μισαραλιώτου με Βείκου), επεβλήθη το νέο κόσμημα. Αδιαμφισβήτητο καμάρι του ΥΠΠΟ και των παραγόντων του ΟΑΝΜΑ, θέλοντας να επιδειχθεί η σχέση του νέου κτιρίου με τον ιστορικό χώρο κρέμασε την τεράστια αυτή φωτογραφίαστο τυφλό τμήμα της οικίας Κουρεμένου. ( Με την κατεδάφιση του γωνιακού με αριθμό 15 ξεγυμνώθηκε το 17 και υποβαθμίστηκε εμφανέστατα). Τα σχόλια, για όσους όντως έχουν αίσθηση του μέτρου, των αναλογιών και της κλίμακας, ίσως περιττεύουν . Η διαπίστωση είναι ότι οι εντεταλμένοι από την Πολιτεία θεράποντες του μέτρου, των αναλογιών και της κλίμακας, τα στερούνται ολοσχερώς. Παρακμή? Άγνοια? Εθνική ανοησία? Ψάξτε το.
2 σχόλια:
Είχα διαβάσει, είχα ακούσει, είχα δεί και φωτογραφίες αλλά αποσπασματικές. Είχα διαμορφώσει μια αρνητική άποψη, πως επρόκειτο για ένα ακόμα (νεο)ελληνικό kitsch.
Βλέποντας την "συγκριτική" φωτογραφία που παράθεσες και κυρίως τον όγκο του Ν.Μ.Α. απλώς αναρωτιέμαι:
Αν αυτό ήταν το 1ο βραβείο, τί να ήταν το 2ο, το 3ο;
Αν είχαν γίνει, λέω εγώ τώρα..., 4-5 κτίρια αλληλοσυνδεόμενα με "εξαφανισμένες" στοές, δεν θα ήταν πιό ταιριαστά;
αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων Παπαδόπουλος
{μηδέποτε ...αρχιτεκτονίσας
πολ. μηχανικός}
Ηταν η πρόταση του μακαρίτη Άρη Κωνσταντινίδη, αυτή για συνεχόμενα κτίρια . Αυτός αυτοκτόνησε και μας άφησε μόνους.
Δημοσίευση σχολίου